Ignorancja, upokarzające komentarze – czy da się mobbować szefa?

Mobbing to coś więcej niż tylko zwykłe konflikty czy nieporozumienia. Zachowania mobbera mają sprawić, aby ofiara poczuła się gorsza, niechciana, niezdolna do funkcjonowania w grupie. To celowe działania, które wywołują cierpienie.
 
Za najczęstsze rodzaje mobbingu można uznać mobbing psychologiczny i społeczny.
 
Psychologiczny mobbing jest jak niewidzialny cios, który uderza w psychikę osoby doświadczającej mobbingu, jej poczucia własnej wartości i bezpieczeństwa. Zazwyczaj jest subtelny, ale powtarzający się, sprawia, że zaczyna ona wątpić w siebie. Objawia się poprzez:
 
Upokarzające żarty i krytykę poprzez stałe podważanie umiejętności lub wyglądu, co ma na celu zaniżenie samooceny ofiary.
 
„Lepiej byłoby ci w krótszych spódniczkach, tak wyglądasz trochę jak zakonnica”
 
Ignorowanie i wykluczanie. Ludzie w grupie zachowują się tak, jakby wybranej osoby nie było – nie rozmawiają nią, nie słuchają jej pomysłów.
„Ty masz zawsze dziwne pomysły, ktoś inny chce coś zaproponować?”
 
Plotki i oszczerstwa. Mobber rozprzestrzenia fałszywe informacje na temat ofiary, niszczy jej reputację i relacje z innymi.
 
„Słyszeliście, że Andrzej podobno ma romans z szefową? Nic dziwnego, że dostał ostatnio podwyżkę”
 
Ciągłe podważanie kompetencji. Sprawca mobbingu nieustannie krytykuje pracę danej osoby, nawet jeśli nie ma do tego podstaw, co sprawia, że zaczyna ona wątpić w swoje możliwości czy kompetencje.
 
„Masz wykształcenie wyższe a nie potrafisz zrobić tak prostej rzeczy? Kto wydał ci w ogóle dyplom?”
 
Społeczny mobbing to próba wyrzucenia poza nawias zespołu. To podejmowanie działań, które sprawiają, że ofiara czuje niechciana i niepotrzebna. Społeczny mobbing dzieje się po cichu, jest mniej zauważalny, na pierwszy rzut oka nawet niewidoczny. Mobber stosuje:
 
Izolację z grupy. Celowo pomija ofiarę w rozmowach, na spotkaniach czy wydarzeniach grupowych.
 
„Mieliśmy spotkanie zespołu. Kasi nie zapraszałem, w sumie przecież o niczym ważnym nie rozmawialiśmy”
 
Cichy bojkot. Ludzie odmawiają kontaktu z wybraną osobą lub nie zapraszają jej do wspólnych aktywności, co może sprawić, że poczuje się ona całkowicie odizolowana.
 
„Kacper nie idzie z nami, ma małe dziecko to pewnie nie ma czasu na jakieś wyjścia”
 
Wyklucza z decyzji. Zdanie ofiary jest ignorowane lub nie jest ona informowana o ważnych decyzjach grupowych, co potęguje uczucie wykluczenia z zespołu.
 
„Tak się podzieliśmy co do zadań w projekcie. Dla ciebie zostało tylko to… nasz pomysł jest chyba najlepszy”
 
Tworzy negatywny wizerunek. Subtelne, ale regularne sugerowanie innym, że dana osoba jest problemem lub źródłem kłopotów.
 
„Marcin znowu był na L4 to nic dziwnego, że tak wolno nam idzie praca. Przez niego chyba nigdy nie skończymy tego projektu, prawda?”
 
Mobbing to bolesne doświadczenie, które może dotknąć każdego a jego skutki mogą być naprawdę poważne. Ważne jest, by być świadomym tych form nękania i nie bać się szukać pomocy.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *